We zijn ondertussen drie maanden immigrant, en hebben al verschillende facetten van ons fascinerende gastland gezien. En het blijft verrassen. De natuur, jazeker, maar toch ook - en niet in het minst - de mensen. We hebben ons nog nooit zo`n toeristen gevoeld als vorige zaterdag op een auction sale hier in Barrhead. De auctioneer - of veilingmeester - heet Charlie Parsons,en is een beetje de plaatselijke celebrity, en voor sommigen zelfs een sekssymbool. We schatten de man tegen de zestig, maar met zijn strakke seventiesbroek, doet hij vele harten sneller slaan. Het onze niet echt, maar de man is wel een fenomeen. De snelheid van zijn articulatie, daar kan zelfs Jacques Brel iets van leren. En nog goeie mopjes maken tijdens het veilen ook...
Op deze specifieke auction ging zowat de hele huisraad van een gepensioneerde voor de bijl, maar ook verschillende landbouwapparatuur, caravans, auto`s en boten. Goeie marchandise, zouden wij zeggen. En de Barrheadenaars blijkbaar ook. Kijkt u mee naar het beeldmateriaal, en durf dan nog eens beweren dat mijne man er Canadees begint uit te zien...
 |
| Een griefke: een luidspreker op een ladder volgt de veilingmeester langs de te verkopen waren. |
 |
| Links ziet u Charlie, in het midden de anonieme man die de definitieve verkopen noteert. |
Toch ook nog even meegeven dat onze baas een kraanwagen op de kop heeft kunnen tikken. Of zijn vrouw er even blij mee was, daar hebben we het raden naar.
 |
| Terug thuis, en ok, misschien krijgt hij toch wat Canadese trekjes... |
`s Avonds waren we uitgenodigd op het verjaardagsfeestje bij het meer van Elien, de achttienjarige dochter van onze werkgevers. Jammer genoeg werden we snel weer naar huis geregend, maar bij deze toch wat foto's van de familie:
 |
 |
| Na de regenbui achter de caravan. |
En ter afscheid nog een lokale wijsheid:
We love you, we always have, we always will.
Kuskus en tot snel,
Jan en Fien
