We hebben zowaar een kleine mijlpaal bereikt. Op 21 september - toevallig mijn verjaardag - bevinden we ons een half jaar in Canada. Een dag later nemen we afscheid van onze goede vriend Jos, die 10 dagen met ons mee reisde, en ontmoeten we onze lieve (schoon)ouders in Calgary. Nu die ook op het vliegtuig naar huis zitten, denken we na over het einde van de zomer, het einde van het bezoek, en het einde van ons eerste half jaar op reis, op een ander continent, in een ander ritme. Maar zoals iedereen weet, is elk einde ook een begin. We kijken met een fris gemoed uit naar een winter in Noord-Amerika en naar nieuwe avonturen.
Maar voor we daaraan beginnen, nog een kort verslag van de voorbije dagen:
Jan maakt in Williams Lake menig mooi poortje, dat moet gezegd.
Nadat we deze prachtige plek en de verhalen van onze gastheer verlaten, gaan we op zoek naar grizzly's. Mensen die het konden weten, vertelden ons dat we er zéker zouden zien (veilig, vanuit de auto) aan Chilko Lake. Met de Jos mee in de auto vertrekken we om half 6 's ochtends op een anderhalf uur durende autotrip naar grizzlyland, maar we komen geen beren tegen. We worden wel getrakteerd op een gratis ontbijt op een 'glamping' (glamourous camping). De klanten van deze luxetent zagen wel al beren op een kayaktrip, maar onze troostprijs (blueberry pancakes met maple syrup) kan ook tellen...
Hoewel de beren onzichtbaar blijven is Jan wel terdege voorbereid om zijn twee vrouwen te beschermen.
Op mijn verjaardag krijg ik een nieuwe tandenborstel en was ik mijn haar in het meer op onze camping.
En daar zijn ze dan. Moeder en vader Willemse.
We trekken met z'n vieren Calgary in. Niet meteen de meest boeiende stad, maar met zulk levendig bezoek leeft ze meteen op!
Sinds de zware overstromingen in de lente is Calgary's belangrijkste attractie - de grootste zoo van Canada - voor de helft gesloten. Dat houdt ons niet tegen om toch nog eens op zoek te gaan naar grizzly's. Dat gaat iets vlotter dan in de wildernis en is misschien niet even bevredigend, maar nu weten we tenminste wat er in de bossen schuilde terwijl wij rustig in onze tent lagen te snurken.
Dan nog op trip naar Drumheller, met de grootste dinosaurus ter wereld, en indrukwekkende canyons.
En oh ja, hadden we het zwembad van ons hotel al vermeld?
Morgen vertrekken we naar onze laatste boerderij, en eind oktober zijn we weer een tijdje in Barrhead. Waar we overigens maar al te graag post ontvangen.
Kuskus en tot later,
Fien en Jan
No comments:
Post a Comment