We hebben nogal gezeurd over de Belgische bureacraten de laatste weken. Maar het is pas als je op de dienst Immigratie van een vlieghaven staat, dat je beseft wat voor miserie het echt kan zijn. Een gezin van ongeveer twintig Chinezen had duidelijk levensgrote problemen. Gelukkig ging het bij ons voor één keer wél vanzelf. Een gezellig dikke Canadees verwelkomde ons met open armen, maar dreigde wel met torenhoge boetes als we in de seksindustrie zouden gaan werken, alvorens de benodigde documenten in onze paspoorten te nieten. We zijn nu officieel immigranten, en dat is toch ook weer eens wat anders...
Buitenstaanders voelen we ons ook in de jeugdherberg die voor ons geboekt werd door de organisatie waar we mee naar Canada zijn getrokken. Met bijna dertig zijn we zo goed als de oudste hier. Misschien dat we vrienden kunnen maken op de wekelijkse karaoke-avond, maar daar passen we toch voor. Onze roommate, de twintigjarige Zweedse Andy, is nochtans een toffe gast. Hij snurkt een beetje en praat in zijn slaap, maar heeft tenminste de goede manieren om zich erover te schamen.
Na twee dagen onder invloed van een serieuze jetlag hebben we ontdekt dat de wereldstad Toronto charmanter blijkt dan eerst gedacht. Maar het is ondertussen ook duidelijk dat ons oorspronkelijke plan om een auto te kopen een hele uitdaging wordt. Auto's bij de vleet, dat is het probleem niet, maar de verzekering hier kost meer dan het voertuig zelf. We zoeken nu dus naar een oplossing. Ofwel verhuizen we naar Vancouver, van waaruit we regelmatig de natuur kunnen gaan opzoeken. Of we blijven hier even werken en zien dan wel verder. Het is alleszins zalig om niet te weten wat de volgende dag zal brengen!
Wat we wel weten, is wat de vorige dag bracht, en dat was de moeite. Om te beginnen een bezoek aan Kensington, een wijk die tegelijkertijd verwaarloosd én trendy is, vol gezellige koffiebars waar ik morgen mijn CV ga binnengooien (met bovenaan mijn voltooiing van een heuse Barista-cursus, met dank aan mijn vriendjes van La Chascona...). En dan 's avonds: de New York Knicks tegen de Toronto Raptors, oftewel het uber-Amerikaanse* volksfeest van de NBA!
Verder rest ons niets dan jullie nog te verblijden met wat sfeerbeelden, en hop! Op naar de volgende dag.
Of toch nog dit: ik sta op de foto met Ryan Gosling. Echt. Zonder zwans, dames. Scroll snel naar onder voor het bewijs.
 |
| Mmm misschien toch niet helemaal écht. Maar het gaat er nog van komen, wacht maar af! |
Kuskus
en tot later!
Jan en Fien
* Om één of andere reden is het onmogelijk om vanaf onze computer in blogger een ¨ boven een letter te plaatsen. Ik maak er toch een klein beetje een erezaak van om jullie te laten weten dat het ontbreken van de umlaut enkel ligt aan de computer, niet aan ons. U mag dit ook onthouden voor in de toekomst. F.
No comments:
Post a Comment