Saturday, May 4, 2013

Het leven op den buiten

Na een rustdag vol niets doen zijn we aan de slag gegaan bij De Herdt Gardens/Southside Greenhouses in Barrhead. We hebben het hier helemaal naar onze zin. We vullen onze dagen met het planten en verkopen van de meest uiteenlopende vegetatie, omgeven door voorlopig nog zeer frisse buitenlucht, drie koeien, twee steeds zwoegende mexicanen, drie grote serres, twee katten, vier honden, een paard, een ezel, ongeveer 15 auto's (waarvan het merendeel zonder motor tussen het gras groeit), een zeer fijn gezin met een huis en een caravan in de tuin van ongeveer vier voetbalvelden.



Tegen de caravan zeggen we ondertussen thuis maar Barrhead is niets vergeleken met onze natuurlijke habitat. Je zou het kunnen vergelijken met Stabroek maar dan met vriendelijke inwoners en grote auto's (ook het welbekende spreekwoord is hier van toepassing). Die wagens stoppen trouwens voor een zeldzame voetganger wanneer die een straat willen oversteken. Om en bij de 4500 inwoners telt dit dorp dat op 120 km ten noorden van Edmonton ligt. Voor een stadsmens is het hier saai. In het weekend zelfs dodelijk saai. Alleen de Roxy (cinema met 1 voorstelling per dag) biedt wat afleiding van het dagelijkse leven. Gelukkig mogen we hier werken en zijn er prachtige bossen en meren in de omgeving waar we op vrije dagen in kunnen wandelen. Ook de garage- en auction sales komen dichter nu de temperatuur af en toe meer dan 2 bedraagt. 's Nachts huilen de coyotes en fonkelen de sterren. Zalig rustig.

Tijdens het autorijden is het lastig om de ogen op de baan te houden. Het adembenemende landschap trekt alle aandacht. Op alle momenten van de dag steken elanden en herten de straat over. het is moeilijk om geconcentreerd te blijven wanneer men honderd knalt. Honderd is de gebruikelijke snelheid tussen de dorpjes die gemiddeld zo'n veertig kilometer van elkaar verwijderd zijn. Mens leeft hier naast dier en dat mag je nooit vergeten!

Onze bazen nemen ons af en toe mee naar plaatselijke evenementen, zoals gisteravond: het gala van de ondernemers, alwaar Southside Greenhouses ging lopen met de award voor Pillar of the community.  Naast het uitgebreide diner en de loterijtrekking, was het hoogtepunt van de avond wel de goochelaar, die kaarten uit appels liet komen en tafels liet zweven.  Je ziet, we vervelen ons hier zeker niet.

Vandaag is de zon beginnen schijnen - de laatste sneeuw is gesmolten - en zitten we met boeken en gitaar voor onze caravan te genieten van de kwakende kikkers en de kat aan onze voeten.

Tot later beste vrienden, met meer verslagen over ons verblijf in Barrhead en onze plannen voor de komende maanden.

Jan en Fien.


Het terrein waar we op wonen, bekeken vanuit de wei achter de caravan.





U ziet het goed: zelfs voor Fien zijn de wegen hier gemaakt om te cruisen.

Nee, we hebben Spencer niet laten overvliegen.  Dit is Fluffernutter, onze nieuwe beste vriend.  Tot we onze echte Spencer weer terug hebben, natuurlijk...


Romantisch plaatje van onze vierde huwelijksverjaardag aan Thunder Lake - als u even vergeet dat mijn billen te zien zijn.

In de caravan: aanpassen aan het lokale leven part I

In de caravan: aanpassen aan het lokale leven part II


1 comment:

  1. Jullie hebben nen echten ezel in den hof! Formidabel! Nu ben ik pas écht stikjaloers!
    Dikke x, ons Sara

    ReplyDelete