CANCANADA: Trip to the land of the midnight sun

We zijn er. In het land waar de zon altijd schijnt. Maar voor we daar arriveerden, vierden we op 1 juli eerst nog uitbundig Canada Day in Barrhead.

We namen afscheid van Koen, Inge en kids, en vertrokken met een volle gastank en een propere auto het onbekende in.

Een beetje voorbij het spookdorp Faust met schilderachtige kerk,

kampeerden we op een van Canada's perfect uitgeruste kampterreinen. Geen douches, maar op elke plek een bank, een vuurcirkel (mét rooster) en een stapel brandhout. Jongens als Jan, blij als een kind.

Weer een dag later, passeerden we de 60ste parallel, en reden we the Northwest Territories binnen. Deze provincie overlapt een gigantisch deel van Canada, tot helemaal in het Noorden. Hun nummerplaten hebben de vorm van een ijsbeer.

Van het moment dat we de grens overstaken, werden we aangevallen door dazen (men noemt die hier 'bulldogs', om u een idee te geven van hun grootte en agressie) en muggen. Het werd moeilijk turen door de voorruit van ons ooit zo schoon RAV-ke...

Als u goed kijkt, ziet u vooral op de linkerkant van de foto waar we mee te maken hebben...

Onze eerste drie nachten in wat wel een nieuw land lijkt, spendeerden we bij Jackie, Graham en hun drie kinderen in Hay River. Jackie is een enthousiaste boerin, die de wereld wil bekeren om zelfvoorzienend te leven. Haar passie is inspirerend, net als haar tuin. Groen als dit gezin is, dragen ze wel een chemische insectenspray als parfum. Wij logeerden in hun camper en hielpen mee waar nodig.

We leerden op drie dagen meer over composteren en recycleren dan we ooit hadden kunnen vermoeden. En over 'bug jackets'. Dat ook.

Voor we verder reden, speelden we nog wat bij het meer...

... en passeerden we een paar prachtige en ongerepte watervallen (eat this, Niagara).

En nu zijn we hier, bij France en Doug, 25 kilometer buiten Yellowknife. De stad zelf is klein maar bloeiend. Er zijn festivals, leuke restaurants en vrolijke mensen. In de winter is het hier bijna altijd donker, dus iedereen geniet van deze paar maanden licht. We helpen France bij het wateren van haar groenten, bij het onkruid wieden en het oogsten. En we staan haar bij op de markt. De manier waarop zij leven is behoorlijk extreem, maar het bevalt ons ten zeerste. We drinken het water uit het meer (waar we ook in zwemmen), we gaan naar the out house om ons gevoeg te doen, en we hebben enkel af en toe internet, want alles gaat hier met zonne-energie. Elektriciteit is beperkt. We eten wat France groeit, en slapen in een prachtige cabin. Geloof het of niet (muggen of niet), dit is een klein paradijs, en het heet dan ook niet voor niets le Refuge. We hopen in de maand dat we hier zijn, toch nog eens een keer te kunnen schrijven, zodat we ook wat meer foto's van de omgeving kunnen tonen. Het is hier erg rotsachtig, met vele uitgestrekte meren. Volgend weekend gaan we ook helpen op Folk on the Rocks, het plaatselijke muziekfestival!