Dag lieve vrienden,
Ons verblijf in Yellowknife en the Northwest Territories loopt stilaan ten einde. Met een zwaar gemoed trekken we zondag nieuwe avonturen tegemoet, en laten we een mooie locatie en nieuwe vrienden achter. Oh ja, we kijken ook uit naar de Yukon en alle beren daar, maar Yellowknife veroverde een bijzondere plek in ons hart.
Mede verantwoordelijk daarvoor zijn Doug en France. Ze namen ons onder andere mee op float and bloat, wat zoveel wil zeggen als "naar de andere kant van het meer drijven en daar héél véél eten." Dat drijven viel uiteindelijk nogal mee: kanovaren is hier de nationale sport, en wij zijn dui-de-lijk maar amateurs (vooral de terugweg, met strakke wind tegen, werd de ultieme relatietest). Maar wat een beloning! Ver weg van de beschaving en andere levende zielen, kampeerden we op een eiland in de zon. Onze kano's waren volgeladen met meubilair en voedsel. We aten en praatten tot in de vroege uurtjes en zagen zelfs onze eerste nachtelijke regenboog.
[We vertelden het al eerder, maar het is de moeite van de herhaling waard: je kan hier rechtstreeks uit de meren drinken. Het water is lekker, zuiver en je wordt er niet ziek van.
En omdat we er nu toch over bezig zijn, wil ik u dit transcript van een waargebeurde conversatie niet onthouden:
Person X: "So, I guess there are still places in Belgium where you can drink water straight from the river or lake?"
Me: (bursts out laughing)
Person X: (looks confused)
Sommige Canadezen zijn echt verwend en wat naief in hun wereldbeeld...]
Voor het overige hebben we niet heel veel te vertellen. We leefden gewoon het dagelijkse leven: we hielpen France bij het maken van haar nieuwe kortfilm - als verhuizers, set dressers, set painters, catering en meer. We (euh, sommigen onder ons) zongen op de Farmer's Market, werkten in de tuin, maakten wandelingen met de hond, keken films met grappige mensen en begonnen zowaar bijna plaatselijke bekendheden te worden. Misschien maar goed dat we vertrekken voor de roem ons naar het hoofd stijgt.
Goodbye Yellowknife and see you later!
Kuskus en tot snel,
Jan en Fien
No comments:
Post a Comment